ए....जरा ऐक ना...

दै. एकमतच्या युवास्पंदन सदरात प्रसिद्ध झालेली कविता (27 October 2016)

 काही सांगायचंय तुला...
वेळ असेल तुला तर...
माझे हे दोन शब्द ऐकशील ना?

ए....जरा बोल ना...
पूर्वी तू माझ्याशी
खुप काही बोलायचास
वेळ नसला तरी
माझ्यासाठी खुप वेळ काढ़ायचास...
ए....खरंच ऐक ना...
माझी कातरवेळ जरी
तुझ्या साठी चुकचुकली
कुण्या अंगणीची तु फुले माळली...
गाठीशी फक्त तुझी स्पंदने राहिली....
ए....जरा समजुन घे ना...
माझ्या वेळेनुसार बोलायला
तु जरी नसशील एक पुस्तक
पण तुला जपलंय मनाच्या ब्रिफकेसमध्ये...
मोबाईमधल्या ई-बुक सारखं फक्त...
ए...जरा बोल ना...
तुझा हा अबोला ......किती जीवघेणा ......
सख्या बोल ना रे... मला राहवेना
तुझ्या शब्दातले हे रुसणे....मला पाहवेना
ए...जरा थांब ना...
मी लिहीलेल्या या शब्दांना
तुझ्या मनातल्या रांजणात मुरु दे ना..
थोडी अनोळखी आहे वाट माझी
आयुष्याच्या या वैराण किनाऱ्यावरती...
तु सोबतीला जरा थांब ना...
तु सोबतीला जरा थांब ना...
प्रमिला पवार

आकाशवाणीवरील युवातरंग कार्यक्रमातील माझी मुलाखत

⁠⁠⁠बीडची गाव की छोरी म्हणजेच आमची मैत्रिण प्रमिला पवार आज सकाळी आकाशवाणी मुंबई केंद्रावरच्या युवातरंग कार्यक्रमात तिचा प्रवास सांगत होती आणि कितीतरी प्रेक्षक तिच्या कर्तुत्वाला सलाम करीत होते. पत्रकारिता क्षेत्रात आज तिने स्वत:च्या कर्तुत्वावर आणि लिखाणाच्या शैलीने एक वेगळीच ओळख तिने बनवली आहे. तिची आजची ही मुलाखत मी रेकॉर्ड करुन ठेवली. तुम्ही ही मुलाखत नसेल ऐकली तर जरुर ऐका....

युवा तरंग या कार्यक्रमात कहाणी एका जिद्धीची.....प्रमिला पवारशी संवाद साधला रेडिओ जॉकी रश्मी यांनी (१००. ७ एफ एम गोल्ड )
मुलाखत ऐकण्यासाठी खालील लिंकवर क्लिक करावे...
https://www.youtube.com/watch?v=72122r-0ll0

तुझा रुसवा....

हो , तुझा रुसवा
जसं तुझं प्रेम तसाच तुझा रुसवा
तो सुद्धा मला हवाच असायचा
मना पासून म्हणावसं वाटतं, किती देशील दोन करांनी...?
तुझा माझ्या रागवण्यासाठी आपल्याला कोणतेही कारण चालायचं... मग मला आवडणारा गायकही पुरेसं कारण आहे रागविण्यासाठी....
वादही व्हायचे आपले आणि त्यानंतर यायचा तो अबोला
हवा हवासा , हो मला तरी तो अबोला आवडायचा....
तुला माहीत आहे , तू जेव्हा अबोल असतोस तेव्हा जास्त बोलतोस
तुझ्या आठवणीतुन...एखाद्या तिरप्या कटाक्षाने सुद्धा खुप काही सांगून जातोस...
तेच मला आवड़ायचं
अजुनही आवडतं...
तुझा राग अनावर झाला की मग मात्र खऱ्या अर्थाने बहार येते...
फोन बंद
Watsapp बंद
संवाद तर एकदम बंद!!!
पण शुकशुकाट नाही...कारण तुझी चूळबुळ अखंड चालू असते
मुद्दाम माझ्या समोर भिरभिरतोस
तुझं जवळ 'असणं ' जाणवून देतोस
अचानक अनोळखीही होतोस , typical मुलांसारखं....
खुप आवडतं मला आणि ते मला आवडत आहे हे बघुन तू आणखी चिड़तोस....
सुख सुख म्हणजे दूसरं काय असतं?
आपल्याशी कोणीतरी हक्कानं भांडणारं आहे हे ही एक समाधान....
बरं तू बोलत नाहीस म्हणून गप्प बसणे हा उपाय अजिबात नाही....
कारण तुझी समजूत काढण्यासाठी पुढाकार मीच घेतला पाहीजे हा अलिखित नियम....
त्यात सुद्धा स्वार्थ माझाच असायचा; कारण ती सुद्धा माझ्या साठी एक पर्वणी....
हळूहळू तुझा राग निवळायचा
मग आपल्याच रुसव्या फुगव्याच्या आठवणी काढायच्या आणि मनसोक्त हसायचं...
सगळंच सुंदर आणि लाघवी!!
......आता सगळंच अनोळखी
या वेळचा अबोला थोड़ा जास्तंच टिकला ना ?
मला सुद्धा ही जाणीव थोड़ी उशिराच झाली....
पण आता राहवत नाही...
राहून राहून पुन्हा त्या दिवसांची आठवण येतेय....
फ़क्त एकदा माझं ऐकशील ?
सोड ना हा तुझा रुसवा...!
रुसण्यात काय हर्ष आहे ?