माझा वाढदिवस

नमस्कार माझ्या मित्र-मैत्रिणींनो...

आज २७ मे २०१५....माझा जन्मदिवस...आज सकाळपासुन माझ्या मोबाईल, व्हॉट्स ऍप, फेसबुकवर माझ्या प्रेमळ मित्र-मैत्रिणींच्या प्रेमळ शुभेच्छांनी अगदी धूमाकुळ घातला आहे. वाढदिवसाचे शुभेच्छा पाहून, वाचून, ऐकुन अगदी मन आनंदाने भारावुन गेले. तुम्हा सगळ्यांनी मला विविध माध्यमांद्वारे शुभेच्छा संदेश दिलेत, त्याबद्दल मी आपली खुप खुप आभारी आहे.
स्वतःच्या वाढदिवसाबद्दल काय सांगावे? या प्रश्‍नाचे उत्तर देणं हाच मोठा प्रश्‍न आहे. सकाळी उठल्या उठल्या मोठ्या उत्सुकतेने पटापट फेसबूक आणि व्हॉट्स ऍप चालु केले. व्हॉट्स ऍपच्या सर्व कॉलेज फ्रेंड्स आणि स्कूल फ्रेंड्स च्या ग्रूपचे नाव तर ‘हॅपी बर्थ डे प्रमू’ असे ठेवलेच होते...परंतू माझ्या काही पत्रकारांच्या ग्रूप्सवर तर त्यांच्या गोड व प्रेमळ शब्दांच्या बांधणीतून वाढदिवसाच्या शुभेच्छांचा वर्षावही झाला...ही एक सुंदर भेट ठरली यावर्षीच्या वाढदिवसाची. आज फेसबूकच्या वॉलही फक्त शुभेच्छाच झळकत होत्या. खूप खूप बरं वाटलं हे सर्व पाहून...या शुभेच्छांच्या माध्यामातून माझ्या माणसांचे प्रेम किती आहे हे दिसून आलं. पत्रकारिता क्षेत्रात विविध स्तरावर कार्य करताना अनेक जण मला बोलतात...‘‘प्रमिला तू लोकांची मने जपण्यापेक्षा लोकांचा वापर करण्याचे शिक...आणखी खूप पुढे जाशील...तू लोकांची मने का जपतेच? ’’ मला हे नाही पटलं आणि माझ्या माणसांची मी मने जपत आली...आज त्यांना त्यांच्या प्रश्‍नाचे उत्तर मिळाले असेल...
आज पत्रकारिता क्षेत्रात बेधडक कार्य करतेय यामागे माझ्या घरच्यांचा भक्कम पाठींबा मिळाला म्हणून...घरातील पहिली मुलगी म्हणून त्यांच्यावर थोंड दडपण होतंच...पण तरीही अनेक सामाजिक कार्यात हिरीहिरीने भाग घेण्यासाठी, पत्रकारिता क्षेत्रात काम करण्यासाठी त्यांनीच बळ दिले. यात माझी आई ही तर एक मैत्रीण बनली. ‘प्रमिला पवार’ हे नाव जेव्हा माझे मामा Ramesh More , Vijay More हे मोठ्या अभिमानाने घेतात, तेव्हा एक वेगळीच प्रेरणा मिळते. पत्रकारिता क्षेत्रात अनेक ऊन-सावल्याही पहाव्या लागल्या. त्यावेळी माझे कुटूंबीच होते ज्यांनी मला सावरले.
आज शाळा सोडून कित्येक वर्ष झाले, पण माझे स्कूल फ्रेंड्स Lalit Waghmare, Vikrant Raut, Vishal Shinde, Shrutika Kamble Sumit Patil यांनी अद्याप काय माझी साथ सोडली नाही. आज पत्रकारिता क्षेत्रात उत्तमरित्या काम करू शकते, कोणत्याही बातमीला कशीही वळवू शकते, यामागे माझ्या कॉलेज ग्रूपचे हात आहे. कॉलेजमध्ये असताना अनेक प्रोजेक्ट्सवेळी काम करताना Vinita Dodke, Sayali Bhoite Yogesh Sante Ashutosh G. Patil, Shaila Argade Kolhe, Shrikant Kharat यांच्या वेगवेगळ्या भन्नाट आयडीयाची कल्पना असे, त्यातूनच पत्रकारिता क्षेत्र काय आहे हे कळाले...नंतरचा टप्पा आहे तो माझ्या एक अविनाशी ‘झेप’ मासिक.... मी कधी कल्पना सुद्धा केली नव्हती की एक संपादक म्हणून मी या क्षेत्रात काम करू शकेल...पण माझ्या एक अविनाशी ‘झेप’ टिमने हे माझ्यासमोर आणले आणि एक आत्मविश्‍वासाने ‘झेप’ मासिक चालवते. आज या ‘झेप’ मासिकाने आपला व्याप वाढवून संपुर्ण महाराष्ट्रभर भम्रंती करीत आहे. एक संपादक म्हणून वावरताना मी माझ्यातली एक प्रतिनिधी कधी हरवून दिली नाही. यात मला Nitin Sonawane, Namita Donde यांनी भरपूर मदत केली आणि करीत आहेत. तुमच्या सारखे हिकचिंतक लाभले तर नक्कीच मी एक दिवस गगन भरारी ‘झेप’ घेईल हे नक्कीच. आपले सहकार्य यापुढे असेच लाभेल हीच अपेक्षा आपण सर्वानी दिलेल्या अपार प्रेमाबद्दल खूप खूप धन्यवाद....